Najpopularniejsze rybki: danio pręgowane (Danio, Brachydanio rerio)

Pochodząca z Indii i Bangladeszu rybka ławicowa, niezwykle ruchliwa. Zamieszkuje wolno płynące i stojące wody: strumienie, kanały, rowy, stawy, pola ryżowe.

Odmianą danio pręgowanego jest danio lamparcie (Danio rerio var. Frankei). Wyhodowano również formy albinotyczną, złotą i weloniastą. W wyniku modyfikacji genetycznych z wykorzystaniem genów meduzy odpowiedzialnych za świecenie otrzymano linie hodowlane w kolorach fluorescencyjnych (glowfish): zielonym i żółtym oraz genów koralowców: odmiany czerwone. Prawo polskie i unijne zabrania jednak obrotu takimi rybami, nie należy więc ich kupować.

Dymorfizm płciowy

Samice są większe i grubsze w okolicy brzucha. Samce są szczuplejsze i silniej wybarwione, zwłaszcza w okresie tarła.

Wymagania

Należy je hodować w stadku minimum 6 sztuk. Dostosowują się do warunków wodnych w akwarium, nie mają zbyt wygórowanych wymagań. Akwarium powinno być zarośnięte po bokach i z tyłu, z pozostawioną z przodu wolną przestrzenią do pływania.

Czasem mogą podgryzać płetwy rybom o wydłużonych płetwach (bojowniki, gupiki, skalary). Często zdarza się, że podczas prac w akwarium ryby te podpływają do rąk i skubią delikatnie skórę. Za współtowarzyszy dobieramy im gatunki o podobnych rozmiarach oraz temperamencie (brzanka różowa, brzanka purpurowa, inne gatunki danio, gurami, prętniki, kiryski itp.).

Rozmnażanie

Rybki te w obrębie stada dobierają się pary na całe życie. Samca, który odbył wiele tareł z tą samą samiczką bardzo trudno jest zachęcić do rozmnażania z inną partnerką.

O nadchodzącym tarle świadczy powiększony, zaokrąglony brzuch samicy, niespokojne zachowanie samca i ogólna wzmożona aktywność ryb.

Akwarium hodowlane najlepiej jest ustawić przy wschodnim oknie tak, by padały na niego pierwsze promienie słońca. Powinno mieć ono minimum 40 l, niewysoki poziom wody (30-40 cm) o temperaturze 24-26 ^oC, miękkiej i lekko kwaśnej (pH 6,5-7,0). Musi być ono dojrzałe,  obsadzone drobnolistną roślinnością i dużą ilością mchu na dnie. Dobraną parę wpuszczamy do niego wieczorem, tarło odbywa się zazwyczaj rano.

Jak wygląda tarło danio?

Zaloty poprzedzone są nieustannymi gonitwami, a w trakcie zalotów bardziej aktywny jest samiec. Opływa energicznie partnerkę, pręży przed nią płetwy, czasem uderzając delikatnie pyszczkiem w jej podbrzusze. Jeżeli samica jest gotowa do rozrodu , parka chowa się w roślinach, gdzie samiec obejmuje samiczkę i po krótkim trzepotaniu się tarlaków następuje rozrzucenie i zapłodnienie ikry. Samiczka w czasie jednego takiego aktu składa 4-12 bladoróżowych jajeczek o średnicy 1,2 mm. Ikra danio nie klei się, opada swobodnie na podłoże. Akt ten powtarzany jest wielokrotnie, aż samicy wyczerpie się zapas dojrzałych jajeczek. Dorosłe ryby wyjadają ikrę, więc na dnie powinna się znaleźć specjalna siatka tarliskowa lub duża ilość mchu, np. jawajskiego. Po tarle parę odławiamy.

W zależności od wieku samica w trakcie całego tarła składa 200-1000 ziaren ikry. Wylęg następuje po 1-3 dniach, w zależności od temperatury. Po kolejnych 2-3 dniach narybek zaczyna swobodnie pływać. Karmimy je mikro pokarmami dla narybku.