Agresja kotów jest bardzo częstym problemem związanym z ich zachowaniem, obserwowanym przez behawiorystów zwierząt, ustępującym jedynie problemom z kuwetą. Chociaż agresywny kociak może wydawać się mniej szkodliwy niż agresywny dorosły kot, nie należy tego lekceważyć. Co powoduje agresję u kociaka, jak pracować nad poprawą tego zachowania?
Problemy z agresją u małych kotów są dość złożone i odnoszą się do całego szeregu różnych zachowań, które są wyzwalane w różnych okolicznościach. Taka agresja może być kierowana w stronę innego kota, zwierząt, czy człowieka. Może być pasywna – kociak będzie syczał, wycofywał się i chował. Może również jednak atakować swój cel. Musisz zrozumieć mowę ciała swojego zwierzaka i nauczyć się zwracać uwagę na charakterystyczne oznaki narastania u niego agresji.
Jak wygląda agresja kotów?
Koci język ciała jest subtelny i składa się z mimiki, pozycji ciała oraz ułożenia uszu, ogona, a nawet wąsów. Zrozumienie jego postawy ciała pomoże Ci skuteczniej poradzić sobie z ty m problemem i polepszyć relacje z kotem.
Agresywne zachowanie może mieć charakter ofensywny lub defensywny. Kot w ofensywie stara się wyglądać na większego i stara się zastraszyć przeciwnika. Kot w obronie robi dokładnie na odwrót. Do pozycji ofensywnych można zaliczyć: uszy stojące, lekko obrócone do przodu, najeżone futro, gruby ogon, usztywnione tylne nogi z podniesioną tylną częścią tułowia. Kot w ofensywie będzie miał bezpośrednie spojrzenie, zwężone źrenice i będzie skierowany bezpośrednio w stronę celu i prawdopodobnie będzie się poruszał w jego kierunku. Kot może również warczeć i syczeć.
Kot w obronie będzie przykucnięty, jego głowa będzie skierowana do dołu, a ogon zakrzywi się i schowa wokół ciała. Oczy będą szeroko otwarte, źrenice rozszerzone, a uszy spłaszczone na boki lub do tyłu. Koty w defensywie odwrócą się bokiem do przeciwnika, będą syczeć i otwierać pysk. Ich wąsy mogą być schowane lub wysunięte do przodu, aby pomóc ocenić odległość i móc szybciej zareagować. Kot w pozycji obronnej może chętniej zaatakować przednimi łapami z wystawionymi pazurami.
Kocięta lubią się bawić i gryźć
To, co może nam wyglądać na brutalną walkę, dla kociąt jest formą zabawy i jest zupełnie naturalne dla kotów w wieku poniżej dwóch lat. Maluchy uczą się poprzez zabawę jak chować pazury, reagować na ugryzienia itp. Kiedy zabawa powoduje ból u nich lub u ich towarzyszy – szybko przestają lub następuje odwet i drugi kot przystępuję do kontrataku. To ważne, bo kocięta, które zostały osierocone lub wcześnie odstawione od matki, mogły nigdy nie nauczyć się łagodzenia swojego zachowania podczas zabawy, co może powodować niezamierzoną agresję.
Jak rozpoznać agresję zabawową? Jeżeli ogon kociaka lata na boki, uszy przylegają płasko do głowy, a źrenice rozszerzają się, kot działa w trybie zabawy. Może gryźć, drapać i kopać. Kocięta, mogą również chować się, a następnie wyskakiwać i zaczepiać Twoje nogi, gdy przechodzisz obok nich. To również forma zabawy.
Jeśli zostawisz swojego kociaka samego na długie godziny bez okazji do zabawy, może on tryskać energią i bawić się z Tobą wyjątkowo ostro. Nie oznacza to, że kot jest agresywny. Te najczęściej bawią się cicho. Jeżeli zaczyna warczeć lub syczeć, to pierwszy ostrzeżenie dla Ciebie, że kotu przestaje się podobać forma zabawy.
Rozwiązanie problemu agresji kociąt
Kociak musi mieć możliwość spożytkowania swojej energii, zwłaszcza jeżeli przez długie godziny przebywa sam w domu. Jest dodatkowo znudzony. Jeżeli masz możliwość, zabierz ze sobą kota do pracy. Jeżeli nie, staraj się planować dużo czasu na zabawę z nim gdy jesteście razem w domu. Nigdy nie zachęcaj zwierzaka do atakowania Twoich rąk i nóg. Zamiast ich używaj zabawek – piłeczek (świetnie sprawdzi się taka wykonana z folii aluminiowej), różdżek, wędek dla kotów itp. Kot skoncentruje się na zabawce i na walce z nią. Warto testować różne formy zabawy i samych zabawek. Jeden kot może lubić biegać za sztuczną myszką, inny za kulką itp. Zadbaj o to, aby angażować zwierzaki w zabawy, które prowadzą do ich wyczerpania np. pościgu za patyczkiem, kulką, czy laserem.
Koty przyzwyczają się do zabawek i nudzą nimi z czasem, dlatego nie pokazuj mu od razu wszystkich zabawek byś mógł je mieszać i wymieniać. Nie muszą być drogie i skomplikowane. Czasami wystarczy nowe pudełko po butach, czy torba na zakupy.
Dwa koty w domu
Możesz rozważyć adopcję dwóch kociąt, aby te dotrzymywały sobie towarzystwa. Jeśli możesz, wybierz parę, która już się związała – być może były trzymane w tej samej klatce w schronisku lub pochodzą z tego samego miotu.
Kiedy kociak zacznie Cię gryźć lub drapać, zakończ zabawę opuszczając pokój. Niech będzie to wyraźną przerwą dla kotka. Pozwoli mu nauczyć się, że gdy staje się zbyt ostry, zabawa się kończy – podobnie jak w przypadku zabawy dwóch kotów ze sobą. Nie próbuj go wtedy podnosić i przenosić, bo po prostu może Cię bardziej podrapać.
Nie używaj zabawek, które uczą kociaka bawić się z Twoimi palcami (różne rękawiczki). Ten rodzaj zabawki mówi Twojemu kotu tylko, że można atakować Twoje ręce. Dla kota nie ma znaczenia, czy może to robić wyłącznie gdy masz na sobie specjalną rękawiczkę. Nie zachęcaj kociaka również do zabawy z Twoimi stopami lub placami u nóg. Gdy dorośnie, zabawa przestanie być dla Ciebie zabawna i stanie się niebezpieczna.
Nie karz kota za zabawę
Nigdy nie karz swojego kociaka za brutalną zabawę. Koty bardzo często bawią się ze sobą w brutalny sposób. Jeśli uderzysz kociaka lub dotkniesz go w nos, może pomyśleć o tej czynności jako o zabawie i zaatakować Cię jeszcze mocniej. Jeśli fizycznie ukarzesz kota, może zacząć się Ciebie bać, unikać lub zmieni swoje zachowanie w prawdziwą agresję.
Kiedy kociak bawi się zbyt ostro, nie uciekaj przed nim, ani nie próbuj blokować jego ruchów. To działanie może zintensyfikować jej działania i spowodować, że stanie się bardziej agresywny. Pamiętaj, że każde zwierzę uczy się cały czas. Kociaki potrzebują wskazówek by wiedzieć, co jest dopuszczalne, a co nie w przypadku zabawy.
